1 Nisan 2012 Pazar



             Çok yağmurlu günler vardır hani hiç dinmez bir türlü gökyüzünü asar oturur bütün gün, yüzünü güldüremezsin bir türlü ağlayıp rahatlamadan,bilmezsin neye üzüldüğünü, ses edemezsin, izlersin sadece kasvetine kapılıp gamlanırsın, kimseye göstermeden ağlamaklı bakışlarını bir kenara ilişir güneş açmasını ve yeniden gülümsemesini beklersin... Bugün de öyleydi, ara ara gök gürültüsü içimi ürpertip durdu, ne yastık çare olur öyle zamanlarda ne yorgan, sıgınırsın işte sadece saçma sapan, bilirsin korumaz...

            Bir çocuk beliriverir böyle zamanlarda cam'a, dalgın dalgın seyreder yağan yağmurları, damlaların cam'a vurup sonra yere sıçrayışını, ahengini, rengini seyreder çocukluk, çocuklar renkleri farklı görürler ben hep böyle bilirim ve gördükleri renkleri eğer anlatabilseler eminim hayranlığımız iki misli artardı onlara... Yağmur onlara şarkılar söyler ve onlar cam önünde dalıp giderler...

         Çocukların fotografa kattıkları çok masumane ve retro bir hava var, içine girdikleri şeyi daha bir anlamlandırıyor ve masumlaştırıyorlar.

                                             Tıklayın ve bu tatlı şarkı eşlik etsin size

3 yorum: