26 Ocak 2014 Pazar

İstanbulda Sonbahar

Hep çok sevdim teomanın istanbulda sonbahar şarkısını

Öper beni annem..
Yanaklarımdan...
Güzel bir rüyada..
 Sanki sanki sevdiklerim hayattalarken hala......

     Küçüktüm ben ayağımda bir nasır, önceleri küçüktü aldırış etmemiştim, derken yavaş yavaş büyüdü, önce ayakkabım acıtmaya başladı sonra yürürken çarptığım herşey, korkar oldum densizin biri gelip üstüne basacak acıdan zıplayacağım diye...

       Canıma tak dedi bir gün ilaç alıp sürdüm agrısız acısız geçer sanıyorum meger ne menem birşey imiş  ilaç sadece yumuşattı bir iğne alıp elime temizledim güzelce, son bir parça kalmıştı tutup çektim son bir hamle ile canım nasıl acıdı anlatamam ama bitti gitti işte, artık acımıyor ayağım.. ve korkmuyorum insanlarla yanyana yürümekten...
   
         Bazı şeyler nasırlaşıyor hayatta, can yakıyor üzüyor, kendi canın kanın ama söküp atmadan rahat vermiyor sızlıyor... Dinmiyor..   Artık daha büyük ve sancılı nasırlarım var çocuklugumdaki gibi değil bakışlarım bile

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder